Dit weekend heb ik me gestort op de reflectieve leerkracht van Marzano.
Hoe meer ik lees over reflectie, hoe meer handreikingen ik krijg om het goed vorm te geven in de praktijk.
Om jullie te laten delen in wat ik tot me heb genomen, heb ik een overzicht van het boek in de dropbox geplaatst alsmede de voorbereiding voor morgen mbt situationeel leiderschap.
Al reflecterend op de reflectieve leerkracht wordt ik bewust van het volgende dilemma:
Bewezen is dat zelfreflectie een positief effect heeft op de ontwikkeling omdat het onder andere ‘het weten en het niet weten’ met elkaar in verbinding Goed dus om hier structureel tijd voor in te ruimen. Bij leerkrachten ontbreekt het echter aan tijd. Het voeren van de reflectieve dialoog en het reflecteren op zich heeft niet een hoge prioriteit. Hoe hier nu mee om te gaan als schoolleider?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten